افکار سمی(آراستگان)

کتاب افکار سمی

همه‌ی ما در خلوت، افکاری به سراغ‌مان می‌آید که نامطلوب و سمی‌اند. این افکار نه‌تنها نجات‌دهنده نیستند، بلکه ما را وارد یک دور باطل می‌کنند که هیچ ثمری نخواهد داشت. کتاب افکار سمی نوشته زویی مک کی، همان‌طور که از عنوان آن مشخص است، قرار است به عنوان یک کتاب در حوزه‌ی توسعه فردی سازوکارهای رها شدن از افکار سمی را به ما نشان بدهد.

در لحظه‌های زیادی، فکر و خیال‌های متفاوت و متنوعی به سراغ همه ما می‌آید که بخشی از آن‌ها مرتبط با دغدغه‌ها و اتفاقات روزمره ماست. اما بخش دیگر این فکر و خیال‌ها که میزان آن‌ها کم هم نیستد، عموما افکار مسمومی هستند که ما را دچار رخوت و رکود می‌کنند. اما برای رهایی از افکار سمی که آرامش روان ما را مختل می‌کنند و به‌طور مستقیم بر کیفیت عملکرد ما موثر هستند، چه می‌شود کرد؟ زویی مک کی در کتاب افکار سمی قصد دارد راهکارهای عملی‌ مناسبی را آموزش دهد که به‌ جای افکار سمی فلج‌کننده، افکار مثبت را برای قرار گرفتن در مسیر موفقیت انتخاب کنیم و پرورش دهیم.

زویی مک کی (Zoe McKey) در کتاب افکار سمی (The Disciplined Mind) در ابتدا به این نکته اشاره می‌کند که زندگی مطلوب نتیجه یک تصادف و شانس نیست. بلکه این نوع زیستن ما و مواجهه‌مان با مصائب و مشکلات است که کیفیت زندگی‌مان را می‌سازد. در واقع هیچ‌کس از همان ابتدای تولد، فرد موفقی به حساب نمی‌آید. بلکه موفقیت هر فرد بسته به قدم‌های اوست که در تمام طول مسیر زندگی‌اش برمی‌دارد. در ادامه، او به مواجهه‌ی مسئولانه هر فرد نسبت به افکار و باورهای ذهنی‌اش اشاره می‌کند. نویسنده در تلاش است که به مخاطب بگوید، افکار ما، نشان‌دهنده درون ماست. از این رو، نمی‌توان دیگری را مسئولِ افکار مسمومی دانست که لحظه‌های زیادی در سر ما رژه می‌روند و راه فراری از آن‌ها نیست.

مک کی در کتاب افکار سمی ضمن پرداختن به اهمیت رهایی از فکرها آزاردهنده و مخرب به ارائه راهکارهای ساده و خلاقانه‌ای هم می‌پردازد که همه‌ی ما قادر به انجام آن و ساکت کردن منتقد تخریب‌کننده‌ی درون‌مان هستیم که لحظه‌ای ما را راحت نمی‌گذارد. با استفاده از راهکارهای این کتاب می‌توان به خوبی ذهن را تربیت کرد؛ طوری‌که حتی در روزهای ناخوش‌احوالی و لحظاتی که زندگی بر وفق مراد نیست، بتوان افسار زندگی را در دست گرفت و خود را یک قربانی تلقی نکرد. افکار سمی برخلاف افکار مثبت انرژی روانی و ذهنی زیادی را از ما به خودش اختصاص می‌دهد. برای همین و بنا بر ضرورت سالم زیستن، ما وظیفه داریم که ذهن خود را برای رسیدن به آرامش از همه این تفکرات پوچ و بی‌ثمر خالی کنیم. تا در نهایت بتوانیم با یک برنامه‌ریزی ذهنی و نادیده‌ گرفتن صدای منتقد درون‌مان، به صلح درونی و رابطه مطلوب با خود برسیم.