کتابی که آرزو می‌کنید والدینتان خوانده بودند: راهنمایی برای ساخت روابط سالم با فرزندان

کتاب «کتابی که آرزو می‌کردید والدینتان خوانده بودند» نوشته‌ی فیلیپا پری، با ترجمه‌ی روان فاطمه مطیع، یکی از صادقانه‌ترین و کاربردی‌ترین کتاب‌های حوزه‌ی روان‌شناسی تربیتی است که در سال‌های اخیر به شکل قابل توجهی میان والدین محبوب شده. آنچه این کتاب را از سایر آثار تربیت کودک متمایز می‌کند، نه صرفاً توصیه‌های تکراری، بلکه زاویه‌ی دیدی عمیق به ریشه‌های احساسی و روانی رفتارهای والدین و کودکان است.

نویسنده که خود یک روان‌درمانگر باتجربه است، سعی نمی‌کند والدین را قضاوت یا اصلاح کند، بلکه آن‌ها را دعوت می‌کند تا با خودِ گذشته‌ی خود روبه‌رو شوند و تأثیر مستقیم آن بر سبک تربیتی‌شان را درک کنند. این نگاه بی‌واسطه و انسانی، باعث می‌شود خواننده احساس کند که در حال دریافت مشاوره‌ای خصوصی، صمیمی و البته علمی‌ست.

یکی از نکات برجسته‌ی این کتاب، تأکید بر اهمیت ارتباط احساسی بین والد و کودک است. فیلیپا پری بارها تأکید می‌کند که مهم‌ترین چیزی که کودک به آن نیاز دارد، نه والدِ بی‌نقص، بلکه والدی‌ست که حاضر است احساسات کودک را جدی بگیرد، به او گوش بدهد و از اشتباهاتش فرار نکند. در واقع، برخلاف بسیاری از کتاب‌های تربیتی که پر از چک‌لیست و توصیه‌های خشک هستند، این کتاب می‌خواهد به ما یاد بدهد چطور احساس کنیم، ببینیم، بپذیریم و پاسخ بدهیم.

از نظر ساختاری، کتاب کاملاً منسجم و خواندنی است. فصل‌بندی‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که خواننده را به یک سفر درونی می‌برند: از مرور گذشته‌ی خود به‌عنوان یک کودک، تا امروز که خودِ والد شده‌ است. لحن کتاب مهربان اما صریح است. پری با جسارت درباره‌ی مسائلی مثل خشم والدین، گسست‌های ارتباطی، احساس گناه یا حتی انکار آسیب‌هایی که ممکن است به فرزند زده باشیم، حرف می‌زند – بی آنکه خواننده را سرزنش کند.

نکته‌ی قابل توجه دیگر، کاربردی بودن محتوای کتاب است. برخلاف بسیاری از کتاب‌های روان‌شناسی که در فضای آکادمیک باقی می‌مانند، این کتاب به‌راحتی قابل استفاده در زندگی روزمره‌ی خانواده‌هاست. مثال‌های واقعی و تمرین‌هایی که ارائه می‌شود، کاملاً ملموس و قابل اجرا هستند. حتی اگر والدین زمان کافی برای مطالعه‌ی مداوم نداشته باشند، می‌توانند با مطالعه‌ی بخش‌هایی از کتاب، نکاتی کاربردی برای بهبود رابطه با فرزند خود بیاموزند.

البته باید گفت این کتاب ممکن است برای والدینی که به‌دنبال راه‌حل‌های فوری و نسخه‌های سریع‌الاثر هستند، کمی چالش‌برانگیز باشد. چون نویسنده به جای تمرکز بر رفتار کودک، توجه را به درون والد معطوف می‌کند – کاری که گاهی دشوار اما بی‌نهایت مؤثر است.

در مجموع، «کتابی که آرزو می‌کردید والدینتان خوانده بودند» نه فقط یک کتاب تربیتی، بلکه تلاشی برای شفای نسلی‌ست که دوست دارد زخم‌های تکراری را به نسل بعد منتقل نکند. اگر به دنبال کتابی هستید که به جای توصیه‌های کوتاه‌مدت، شما را به درک عمیق‌تری از خودتان و فرزندتان برساند، این اثر یک انتخاب عالی و ارزشمند است.